پیام عبارت کمثل حبه انبتت سبع سنابل فی کل سنبله مائه چیست؟
پیام عبارت: ... كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنابِلَ في كُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ .... (بقره/261) اینست که:
انسان یک دانه را در خاک زیر پای خود می‌کارد و خاک خوب آن را صد یا هفتصد دانه می‌کند و به او تحویل می‌دهد. این إعجاز خاک است.در حالی که اگر انسان همان دانه را به باد بدهد، باد آن را می‌پراکند.و اگر آن دانه را به آتش بسپارد، آن را می‌سوزاند.و اگر آن دانه را به آب بدهد، آن را با خودش می‌برد.
اما این خاک متواضع است که بی‌سر و صدا هر دانه را با شیره جانش می‌پروراند و آن را برای انسان تکثیر و بی‌دریغ و بی‌هیچ منتی همه را تقدیم انسان می‌کند.
خاکی بودن و مفید بودن و اخلاص را باید از خاک آموخت.
محبّت نیز هم‌خانواده حبّ و دانه است و از یک رگ و یک ریشه اند.
یک محبت مخلصانه، به هفتصد محبت تبدیل می‌شود. زیرا هستی کاملا هوشمند است و هیچ دانه‌ی مخلصانه‌ای را بی‌جواب نمی‌گذارد.
شیطان این حقیقت را نفهمید لذا با غرور گفت: مرا از آتش آفریدی و آدم را از خاک و گِل، او نفهمید که از خاک متواضع کاری بر می‌آید که آتش از انجام آن عاجر است.
خدایا؛ به آبروی ابوتراب به ما توفیق بده قدر خاکی بودنمان را بفهمیم و آن را پاس بداریم و پاک و محفوظ نگهداریم و با خاک، بازی نکنیم و با خودخواهی و هوسها زمینمان را به شوره‌زار تبدیل نکنیم تا بتوانیم از خاک تا افلاک رشد کنیم.
