پرسش پر تکراری که برای اقشار ضعیف به صورت ضربالمثل درآمده اینست که: چرا هر چه سنگه پای لنگه؟ و چرا ظالمین و گنهکاران همواره سالم هستند و بلائی بر سر آنها نازل نمیشود؟
قرآن با آیة فوق در اولین پاسخ به این پرسش اعتراضی میفرماید: خداوند به برخی حکیمانه مهلت میدهد تا چوبخط آنها از گناه پُر شود، آنگاه اگر متنبّه و متحوّل نشدند، در دنیا یا در آخرت، خداوند گریبان آنها را قطعا میگیرد و آنها باید تجسم ظلمشان را تحمل کنند.
زیرا محال است که در نظام حکیمانة الهی، ظلم بیپاسخ بماند.
قرآن با آیات دیگری در پاسخ دوم به پرسش بالا میفرماید:شما فقط ظاهر و بیرون و فقط یک مقطع از زندگی مرفهین و مترفین و ظالمین را میبینید و زود قضاوت میکنید و از مشکلاتِ پیچیده و نگرانیهای کُشنده و بیماریها و درگیریهای درونی آنها بیخبر هستید.
زیرا در نظام رحمانی همه افراد بشر (بدون إستثناء) با انواع بلاها و إبتلائات دائما آزمایش و غربال میشوند.
پس مؤمنین اولا: باید هر مهلت و فرصتی را برای استغفار و جبران مافات غنیمت شمارند و مغرور نشوند و خطاهایشان را ادامه ندهند،ثانیاً باید از ظاهربینی و سطحینگری و قضاوت دیگران بپرهیزند.
خدایا؛ ما را از حمد و تسبیح و تنزیه نظام عادلانه و حکیمانه و بی عیب و نقص خود محروم نکن و از پیوستن به ظالمین حفظ فرما.