.. كَأَنْ لَمْ تَغْنَ بِالْأَمْسِ .. (یونس/24)(.. إنگار ديروز نبوده است ..)
این روشنترین تصویر دنیا است.
زیرا اگر به گذشته نگاه کنی گویی اصلاً نبوده و فقط یک رؤیا است که ما را اسیر خود کرده و به دست آوردن، از دست دادن، خنده و گریه، شکست و پیروزی و همه چیزش معتادکننده و خوابآور است که اگر یکی بخواهد بیدارمان کند او را دشمن خود مینامیم.
پس ریشهی همه رنجهای ما اینست که این ظاهربینی را جدّی گرفته و با توهّم ثروت، قدرت، شهرت و شهوتش، دروغ میگوئیم، کینهتوزی، حریمشکنی و گناه میکنیم، یکدیگر را آزار میدهیم، با هم میجنگیم و در حال آزمایش بودنمان را فراموش و از اخرت و سعادت و زندگی جاودانه خود غافل میشویم.
لذا آنها که زود بیدار میشوند فریاد میزنند:
رَبَّنا؛ أَخْرِجْنا مِنْ هذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُها ... (نساء/75)
(خدایا؛ از اینجائی که همه أهلش ستمگرند ما را برهان.)