وَ أُزْلِفَــــتِ الْجَنَّةُ لِـــــلْمُتَّقينَ ... (ق/31)
متقین به بهشت نزدیک نمیشوند بلکه این بهشت است که خود را (از بالا) به متقین نزدیک میکند.
پس بهشت (بر خلاف تصور رایج) یک مکان جغرافیائی نیست بلکه یک موجود زنده و فعّال است که حرکت دارد و با شوق دیدار متقین به آنها نزدیک و در واقع در گفتار و رفتار آنها متبلور و متجلّی میشود.
پس بهشت در حقیقت خود متقین و روح الهی خود آنهاست ....