يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ ..... يَسْأَلُونَكَ كَأَنَّكَ حَفِيٌّ (أعراف/187)(زمان غلبه حق بر جهان را ... از تو میپرسند إنگار تو را حفیّ میدانند)
حفیّ از ألفاظِ لطیف قرآن است.
حافی آنست که از هر تعلقی وارسته و کاملا پاک و خالی از غیر شده و وجودی یکپارچه حقیقتبین دارد و مشتاق ذات أقدس الله و دانایِ أسرار است. میداند آنچه را که أغیار نمیدانند، میبیند آنچه را دیگران از دیدنش محروم اند و وجودی زنده و حضوری مشاهدهگر دارد، گویی از افق قیامت به همه چیز مینگرد. حفیّ پا برهنه عاشقی و نزد عام و خاص از أسماء الله ناشناخته است.
بعد از اینکه آزر حضرت إبراهیم صلوات الله علیه را به سنگسار تهدید کرد آنحضرت با سلام به او فرمود:
به زودی از اربابم برای شما آمرزش میطلبم زیرا او با من فاصلهای ندارد و مِهربانیش بر من دائمی است: قالَ سَلامٌ عَلَيْكَ سَأَسْتَغْفِرُ لَكَ رَبِّي إِنَّهُ كانَ بِــي حَفِـــــــيًّا. (مریم/47)