طبق ریاضیات مادّی اگر 4 سیب از سبدی که 20 سیب دارد برداریم تعداد سیبها کم میشود.
اما طبقِ ریاضیاتِ حقیقی بر عکس است زیرا اگر با یک سیب فاصلهای را پُر کنیم 700 سیب خواهیم داشت:
قرآن میفرماید: مَثَلُ الَّذينَ يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ في سَبيلِ اللَّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنابِلَ في كُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ (بقره/261)
(آنها که با أموالشان برای حاکمیتِِ حق فاصله پُر میکنند مثل اینست که با کشت 1دانه 7 خوشه و در هر خوشه صد دانه به دست میآورند)
چرا؟
زیرا تا جائی را خالی نکنیم لایق چیزی تازه نمیشویم و تا از زمینِ خود خاک برنداریم آب باران در آن جمع نمیشود لذا باید از اموال خود بدهیم و بخشنده باشیم تا ثروتمند شویم (مثل برخی از بانوان) باید خدمتگزار باشیم و رئیس بودن را نخواهیم تا ریاست پیدا کنیم
باید: با إبراز هنرمندانه علم خود عالِم شویم، باید با عفو و احترام و محبت به مردم لایق عفو و محبت خالق شویم زیرا بخشش ما را جاری میکند