بیست و هفتمین پذیرائی پرواز رمضانی 1446
سه بار در قرآن و بارها در دعاها می‌گوئیم:
وَ ارْحَمْنا (مؤمنون/109)(خدایا؛ به ما رحم کن.)
برای فهم چگونگی رحم کردنِ خدا باید بدانیم اینکه رَحِمِ مادر 9 ماه زمینه رشد و تکاملِِ نطفه را مهیا می‌کند تا او واردِ رَحِم دنیا شود یک رحمتِ الهی است.
رحم کردن خدا در دنیا نیز برای اینست که انسان برای زندگی جاودانه در آخرت از تحوّل همه‌جانبه و کافی برخوردار شود.
پس رحم کردن خدا به معنی بخشیدنِ یا رها گذاشتن انسان و مثلِ رحم‌کردن‌هایِ سطحی ما نیست بلکه رحم کردنِ خدا ایجادِ فرصت‌هایِ تازه با انواعِ تنگناها و إبتلائاتِ حیاتبخش و ماجراهایِ پیچیده است تا انسان در کورهِِ کیمیاگری قرار بگیرد و فرصت پیدا کند با حمایت الهی عاقلانه متحوّل و مؤمنانه پُخته و مِس او طلا و آن شود که باید بشود.
پس رحمتِ الهی به انسان فرصتِ مُردن می‌دهد تا هر لحظه رشد کند و نو و با حال و هر روزش نوروز و سرشار از بالندگی و خلاقیت شود
