دنیا جائیست که باطل لباس حق میپوشد لذا مُبطِل از أسماء الله و از قوانینِ جاری نظام حکیمانه الهی برای تثبیتِ حق و نابودیِ باطل است
وَ يُريدُ اللَّهُ أَنْ ... (7) لِيُحِقَّ الْحَقَّ وَ يُبْطِلَ الْباطِلَ ... (أنفال/8)
در نورانیت این ضیافت باید بدانیم که:
حقّ آنست که هستی حقیقی و ثبات ذاتی دارد و نابود نمیشود لذا ارزشِِ ثابتی دارد، اما باطل فقط واقعیتِ ظاهری دارد و به أصل ثابتی متّصل نیست لذا از بین رفتنی ، پوچ و بیارزش است اما مثلِِ سراب و حباب خود را آب نشان میدهد.
اگر انسان أهل بطالت ، بیهودگی ، حقستیزی و طفیلِ زر ، زور و تزویر نباشد و فقط با تکیه به حقّ و بدون تکیه به قدرت و ثروتِ غیر مجاز و روشهای فریبکارانه هر باطلی را إفشا کند تا حقیقتِ حق نمایان شود به او أبطل و بَطّال و قهرمان میگویند.
پس باید حقبین ، حقشناس ، حقّگو و مطیعِ حقّ باشیم تا به منبعِ حقّ متصل و مظهر إسمِ مُبطِل و از أبطال شویم و عباداتِ رمضانی ما به ظهور آخرین حجت منجر شود.