قرآن 89 مورد را به مذهبیها هشدار میدهد که انجام یا ترک آن امور آنها را از أهل ایمان خارج و تلاشهای مذهبی آنها را بیارزش میکند و باعث مجازات سنگین آنها میشود که مهمترین آن موارد شرک است:
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا؛ إِنَّمَا الْمُشْرِكُونَ نَجَسٌ ... (توبه/28)(ای أهل ایمان؛ آنهائی که غیر خدا را مؤثّر میپندارند نجَس و پلیدند.)
مشرک مخلوقی است که مطیعِ خالقِ خود و تابع سفیر او نیست و به خاطرِ ظاهربینی، بردهِ هوس و غرائزِ خود و بنده دنیا است و حاکمانِ زر و زور و تزویر بر او فرمانروائی میکنند و هر چیزی غیر از خدا حتی خرافات و شایعات دروغ و عادتهای احمقانه را برای نشاط و خوشبختیِ خود مؤثّر میپندارد و در واقع زبالهدانِ توهماتِ نفسانی و إلقا و دروغ دیگران است، این مخلوق از خالق خود غافل در درون پلیدِ خود غرق است،
یعنی: علم و نظرش نجس، راهکارش نجس، مدیریتش نجس، دوستی و هر اقدامِ او نجس و او به خاطرِ إنّما، أصل نجاست است.