آنچه در دست داری بیانداز، به چه معناست؟
اینکه قرآن می‌فرماید: « وَ أَلْقِ مـــا في يَمينِكَ » (طه/69) (آنچه در دست داری بیانداز) ظاهرا پیام آن اینست که:
ای انسان؛ « بفهم » که « در حضور خدا » هستی و « مظهر إراده خدا » هستی و « در هر شرائطی » قطعاً « خدا با توست » پس « هر چه در دست داری » را « بیانداز. »
زیرا « تکیه » به « هر ثروت و قدرت و مدرک و عنوان و عصایی » تو را « اسیرِ سحر » و « جادو » و « خرافه » می‌کند و مثل « فراعنه » تو را به « عصیان » می‌کشاند.
پس خود را از هر تکیه‌گاهی غیر از او رها کن، زیرا در محضر او و با او به هیچ تکیه‌گاهی هرگز نیاز نداری.زیرا اگر تکیه خود را از هر تکیه‌گاهی غیر از او برداری به چنان إقتداری می‌رسی که هر سِحر و کیدی برایت باطل و هر ماری برایت بلعیده و نابود و هر دریائی برایت شکافته و هر بن‌بستی برایت گشوده و هموار و از هر سنگی برایت چشمه‌ها جاری می‌شود
وَ أَوْحَيْنا إِلى مُوسى أَنْ أَلْقِ عَصاكَ فَإِذا هِيَ تَلْقَفُ ما يَأْفِكُونَ (117)فَوَقَعَ الْحَقُّ وَ بَطَلَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ (أعراف/118)فَأَوْحَيْنا إِلى مُوسى أَنِ اضْرِبْ بِعَصاكَ الْبَحْرَ فَانْفَلَقَ ... (شعراء/63)(طه/77)فَقُلْنَا: اضْرِبْ بِعَصاكَ الْحَجَرَ فَانْفَجَرَتْ مِنْهُ اثْنَتا عَشْرَةَ عَيْناً ... (بقره/60)
