از نظر قرآن ، « دلبستگي و وابستگي به غير خالق » ، ممنوع است.

قرآن برای اینکه مردم بتوانند « میزان وابستگی و فسق » خود را بفهمند ، می فرماید : « محبّت به : پدر ، فرزند ، برادر ، همسر ، بستگان ، اموال ، تجارت و مسكنِ » خود را در يك كفه ترازو بگذارید

و « محبّت به : خدا و رسول او و جهاد در راه او » را هم در كفة ديگر ترازو بگذارید ،

اگر كفة اول سنگين‌تر باشد ، نشانة « فاسق » بودن آن فرد است و او از نعمتِ « هدايت الهي » محروم خواهد بود :

قُلْ : إِنْ كانَ « آباؤُكُمْ وَ أَبْناؤُكُمْ وَ إِخْوانُكُمْ وَ أَزْواجُكُمْ وَ عَشيرَتُكُمْ وَ أَمْوالٌ اقْتَرَفْتُمُوها وَ تِجارَةٌ تَخْشَوْنَ كَسادَها وَ مَساكِنُ تَرْضَوْنَها » ،

« أَحَبَّ إِلَيْكُمْ »

مِنَ : « اللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ جِهادٍ في‏ سَبيلِهِ »

فَتَرَبَّصُوا حَتَّى يَأْتِيَ اللَّهُ بِأَمْرِهِ وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفاسِقينَ (توبه/24)